42. "Kredziarz" - C. J. Tudor

Tytuł: Kredziarz/ The Chalk Man

Autor: C. J. Tudor
Wydawnictwo: Czarna Owca
Liczba stron: 384

Data wydania: 28 lutego 2018

Wydaje nam się, że chcemy poznać prawdę, ale w rzeczywistości interesuje nas tylko ta jej wersja, która nam pasuje. Taka już jest ludzka natura.

Grupka przyjaciół z miasteczka Anderbury wyrusza w roku 1986 na rowerową wycieczkę. Pięcioro 12-latków nagle w poszyciu znajduje fragment ciała. Ich dzieciństwo przestaje być takie beztroskie. Po 30 latach, wraz z tajemniczą kopertą, wracają do już dorosłych przyjaciół, wspomnienia. Czy sprawa z lasu znajdzie swój finał?


Kredziarz to debiut C. J. Tudor, ale jakże genialny! Bardzo rzadko podobają mi się debiuty, które są tak szeroko rozreklamowane w mediach społecznościowych. Na przykład- Dziewczyna z pociągu, która okazała się książką bardzo niskich lotów. 
Ale wracając do Kredziarza... jest to bardzo dobry thriller psychologiczny. Autorka świetnie weszła w umysły dzieciaków i problemy małego miasteczka. 

Fabuła toczy się dwutorowo. Narrator, którym jest Ed - jeden z ekipy, wprowadza nas w wydarzenia z roku 1986 przeplatając to narracją z roku 2016.
Wiadomo, że jak małe miasteczko żyje sobie spokojnie i nagle pojawia się w nim śmierć, wszystko przestaje być oczywiste. Ponury klimat małego miasteczka do którego wkrada się zbrodnia da się wyczuć.

Tudor świetnie pokierowała czytelnikiem podsuwając mylne rozwiązania zagadki. A to na prawdę rzadko autorom wychodzi. Całą książkę autorka utrzymała napięcie i akcję na wysokim, wciągającym poziomie. Dopiero na ostatnich kartkach wychodzi co tam się wydarzyło w Anderbury. 
Narracja jest w pierwszej osobie, ale niczego nie ujmuje tej pozycji. Nie ma zbytnej paplaniny, a rozmowy nie są prowadzone "na siłę", bo muszą być. Wyszło to bardzo naturalnie.

Czytając narrację z 2016 roku czuć, że te dzieciaki urosły i dojrzały. A beztroskie dzieciństwo i rysunki kredą bez groźnych podtekstów, skończyły się w lesie. Dosłownie. 
Staram się szukać w ksiązkach jakiś mądrości życiowych, jakiś morałów, co znalazłam w Kredziarzu? Dobrymi chęciami jest wybrukowane piekło. Chcemy dobrze, a nasze "dobre chęci" doprowadzają do tragedii.

Na koniec wspomnę, o szacie graficznej. Gdy ksiązka do mnie przyszła, chciałam zetrzeć ślady kredy z okładki! A tu psikus :) A grzbiet książki w kredowe ludziki, pięknie prezentuje się na mojej półce.

Podsumowując, Kredziarza polecam wszystkim, którzy lubią niepozorne małe miasteczka, gdzie tajemnice leżakują, dopóki jakieś ciekawskie oczy nie zaczną drążyć...

Moja ocena: 7.5/10

Paulina

Za możliwość zrecenzowania tej pozycji i za zaufanie

 dziękuje wydawnictwu Czarna Owca