101. "Ostatnia wdowa" - Karin Slaughter

Tytuł: Ostatnia wdowa / Last Widow
Autor: Karin Slaughter
Wydawnictwo: HarperCollins
Liczba stron: 496
Data wydania: 2 października 2019
Po miesiącu od porwania Michelle Spivey słuch o niej zaginął.

W pobliżu restauracji z której wychodzi Sara Linton i Will Trent dochodzi do eksplozji i spokojne popołudnie przerywa wycie syren. Jednak mimo swojego profesjonalizmu Sara i Will wpadają w sidła- ona zostaje zakładniczką, on musi działać pod przykrywką.

 Kiedy słyszę Slaughter myślę rzeź. Będzie brutalnie, krwawo i zaskakująco. Po przeczytaniu "Ostatniej wdowy" mam baaaardzo mieszane odczucia.
Może najpierw o plusach. Niewątpliwie Slaughter potrafi porwać czytelnika. 
Przede wszystkim plusują główni bohaterowie. Z Sarą i Willem jestem w sumie od samego początku i strasznie ich polubiłam. Można stworzyć policjanta/agenta nie używającego bluzgów co dwa słowa i który normalnie zachowuje się w stosunku do kobiet. Pozostali bohaterowie, głównie porywacze Sary, są dobrze skonstruowani wraz ich pokręconą psychiką. Chociaż tutaj pierwszy minus- nie do końca szaleńczy umysł głównego prowodyra tej całej sytuacji został pokazany. Za mało szaleńca w szaleńcu.

 Jeśli chodzi o akcje to tutaj nie mam się do czego przyczepić. Cała fabuła zamyka się w czterech dniach. Autorka ma taki swobodny, opisujący styl prowadzenia narracji, że czyta się bez większego zastanowienia.

 Co do minusów... niestety "Ostatnia wdowa" nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak dotychczasowe książki autorki. Nic mnie nie zaskoczyło na tyle, by zrobić głośne "wow!". Nawet miałam lekkie wrażenie, że Slaughter 'jedzie" na już wyrobionym nazwisku. Takie to było momentami na siłę, ale patrzę na to przez pryzmat tego, że jestem wielką fanką autorki, a po tej książce jestem troszkę zawiedziona. 

 Czy polecam? Jasne! Jeśli oczekujecie lekkiej książki, mało krwistej i brutalnej to jak znalazł. 
Ja czuję się zawiedziona, bo spodziewałam się książki na miarę "Moich ślicznych", a tu taki klops...
Nie mniej jednak, ciekawa jestem kolejnej części z głównymi bohaterami.

 6/10






Komentarze

  1. Agnieszka Kaniuk19 listopada 2019 01:05

    Jeśli będę miał okazję przeczytać tę książkę na pewno z niej korzystam, ale nie będę szczególnie jej szukała. 😊

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za poświęcony czas na przeczytanie recenzji i zostawienie śladu po sobie. Zapraszam Cię częściej j:)

Popularne posty z tego bloga

157. "Matnia" - Przemysław Piotrowski

Obraz
Tytuł: Matnia Autor: Przemysław Piotrowski Wydawnictwo: Czarna Owca Liczba stron: 416 Data wydania: 11.08.2021 Zuza nie miała szczęścia. Jej poprzedni facet wyrolował ją i zostawił z prawie 2 milionowym długiem i bliźniaczą ciążą. Pewnego razu dziewczyna spotyka przystojnego i szarmanckiego Marka. Mężczyzna ofiaruje Zuzie całe swoje życie i zabiera dziewczynę w swoje strony, do Toporzyc. Ta może i na początku waha się takiej szybkiej przeprowadzki, ale banda zbirów pod jej oknami, domagająca się zwrotu należności skutecznie wybija Zuzie wątpliwości z głowy. Zbliża się jesień, a jej Marek musi jechać do Niemiec. Dziewczyna zostaje w wiejskiej chatce sama, a noce robią się coraz to dłuższe. Sielanka szybko zaczyna zmieniać się w koszmar, za sprawą podejrzanych sąsiadów... O losie! Muszę, muszę ponarzekać na główną bohaterkę. Owszem, Pan Autor fajnie "wszedł" w damską narracje, natomiast to jaką bohaterkę stworzył to istny kosmos! Nie umiałam pojąć jak można być aż tak naiwnym,
Czytaj więcej

188. "Prawo matki" - Przemysław Piotrowski

Obraz
 Tytuł: Prawo Matki Autor: Przemysław Piotrowski Wydawnictwo: Czarna Owca Liczba stron: 392 Data wydania: 23.11.2022 W trakcie wizyty w wesołym miasteczku córka Luty Karabiny zostaje porwana. Czas ucieka, a działania policji nie dają rezultatów. Kobieta bierze sprawy w swoje ręce, a do śledztwa Zygmunt Szatan. Twardy i nieustępliwy glina, który ma parę rachunków do wyrównania. Luta również musi sięgnąć do swojej przeszłości, ale czego się nie robi dla dziecka... Piotrowski przyzwyczaił nas, po serii z Brudnym, że fabularnie potrafi uderzyć z wysokiego c. Nie inaczej jest w  przypadku jego najnowszej książki"Prawo Matki".  Autor lubi twarde i zdeterminowane charaktery. Lutosława Karabina to postać bez wątpienia wpisująca się w te ramy, a jednocześnie postać której osobiście mi brakowało w polskich książkach. Kobieta, były żołnierz sił specjalnych po misjach w Afganistanie i Iraku. Pracownik platformy wiertniczej w Norwegii. Matka. Bezkompromisowa i waleczna jak lwica dla dobra
Czytaj więcej

93. Cykl Sławomir Kruk - Piotr Górski

Obraz
Tytuł: Kruk, Gorszy, Krewni Autor: Piotr Górski Wydawnictwo: HarperCollins Polska Liczba stron: 496 (Kruk), 416 (Gorszy), 432 (Krewni) Data wydania (odpowiednio): 5.07.2017; 20.07.2018; 17.07.2019 Dziwie się, naprawdę się dziwnie, że o Piotrze Górskim nie jest głośnio. I nie, nie mówię tego dlatego, że recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem. Ale dlatego, że mnie autor kupił. Ale po kolei, wszystkie trzy książki łączy komisarz Sławomir Kruk. Standardowo, jak to w kryminałach bywa, za Krukiem ciągną się pewne sprawy z przeszłości, jest nieustępliwy, momentami nawet agresywny, ale zyskuje sympatię. Ja to chyba w ogóle lubię ten typ - a'la Harry Hole w połączeniu z dr Housem w myśl zasady "Everybody lies". Fabuła każdej z części jest dopracowana. Wszystko jest logicznie poukładane. Najlepiej czytać po kolei, ponieważ są pewne wątki, które w pierwszej części mają swój początek, a dosłownego brzmienia nabierają na sam koniec. A czytanie od końca, to ro
Czytaj więcej