63. "Horyzont umysłu" - Thomas Arnold

Tytuł: Horyzont umysłu

Autor: Thomas Arnold

Wydawnictwo: VECTRA

Liczba stron: 411

Data wydania: 24 października 2016

"Mózg to coś pięknego, detektywie Ross, ale tylko wtedy, gdy działa jak powinien."

Kiedy Thomas Arnold na swoim instagramowym profilu ogłosił, że szuka recenzentów nie zastanawiałam się długo. Z jego twórczością nie miałam styczności, a jedynie zachwyty Magdy (@maobmaze) i Natalii (@prostymislowami) kusiły, by w końcu złapać za jego książki. Smaczku dodaje fakt, że autor jest Ślązakiem - a ja bardzo lubię czytać twórców z mojego regionu.

Dzień po tym, jak znany prawnik i jego żona wylądowali w szpitalu, ona uparcie twierdzi, że kogoś potrąciła. Świadkowie uważają, że Culberthowie uderzyli w zwierzę, co zresztą potwierdza policja. Dwa dni później, w rejonie wypadku, młody chłopak trafia na zwłoki młodej kobiety. Policja odkrywa związek między Alice Culberth, a ofiarą.
Jak z tym śledztwem poradzi sobie Ross? 

Zaczęło się dziwnie. Od więzienia i eksperymentów medycznych na więźniach. I tak sobie pomyślałam, jak to u licha będzie mieć związek z jakimiś wypadkami, szpitalem psychiatrycznym, zwłokami w lesie. A się okazało, że całkiem spory!
Ale żeby nie powiedzieć za dużo... autor bawi się czytelnikiem po mistrzowsku! Kiedy już przypuszczałam jak te nitki ze sobą powiązać, przychodził z nożyczkami i odcinał każdą po kolei. Wniosek? Wiem, że nic nie wiem.

Akcja toczyła się bardzo wielowątkowo i dynamicznie. Przyjemnie się czytało i zagłębiało w ten mroczny horyzont umysłu. Klimat książki jest mroczny i budzący grozę. Jak niewiele trzeba, by kupić człowieka i wyniki badań medycznych. Jak łatwo manipulować, mając grube konto w banku. Jak łatwo tworzyć pozory. 

Sam wątek prowadzenia śledztwa, nie został potraktowany po macoszemu. Mimo, że Horyzont umysłu to thriller medyczny, nie można mu zarzucić, że nie jest kryminałem choć w niewielkiej części.Bohaterowie też mają charakter i są dobrze zarysowani, a dialogi nie są wymuszone, na siłę. Wszystko ma "ręce i nogi".

Zakończenie wciska w ścianę, serio. Z największą przyjemnością sięgnę po inne książki, bo warto. 

Moja ocena: 8.5/10

Bardzo dziękuję Autorowi za zaufanie i możliwość przeczytania tak świetnej książki!